De flora van het moeras van Audomarois

De gele waterlelie – Wandeling in Audomarois en het Pays de Saint-Omer

3 Flora van de moerassen van Audomarois: planten van de oevers en wetlands

De oevers van de waterlopen en vochtige sloten van het moeras van Audomarois staan ​​vol met planten die zich aanpassen aan wisselende vochtigheidsgraden. Ze vervullen vaak een decoratieve rol en zijn tegelijkertijd essentieel voor het ecosysteem.

moerasspirea

La moerasspirea (Rosaceae-familie) is een plant die van vochtige omgevingen houdt en niet alleen vanwege zijn schoonheid, maar ook vanwege zijn medicinale eigenschappen zeer gewaardeerd wordt. Deze plant bevat namelijk salicylzuur, een voorloper van aspirine, waardoor het pijnstillende eigenschappen heeft. De tere bloemen en krachtige groei maken het een symbool van vernieuwing in natte weilanden.

Bloeiende bies of schermvormige bies

Le Bloeiende rush, ook bekend als Bloeiende Butome (familie Butomaceae), kan tot een meter hoog worden. De plant groeit langs de oevers van waterlopen, vooral in ondiep, langzaam stromend water. Vanwege zijn elegante uiterlijk wordt het vaak gebruikt in landschapsdecoratie. Het is een beschermde diersoort en het toont aan hoe belangrijk het is om deze omgevingen te beschermen om de biodiversiteit te behouden.

Harig wilgenroosje of grootbloemig wilgenroosje

Typisch voor waterkanten en vochtige sloten is deHarige wilgenroos (familie Onagraceae) onderscheidt zich door zijn grote roze bloemen en gekartelde bladeren. De haartjes die de stengels sieren, geven de plant een licht ‘ruig’ uiterlijk, vandaar de naam. De uitbundige bloei zorgt voor een kleurrijk tintje in het moeraslandschap.

Gele Pigamon

Le Gele Pigamon (familie Ranunculaceae) is een imposante plant die ongeveer een meter hoog kan worden. De dicht opeengepakte, geelachtige bloemen fleuren weilanden en rivieroevers op. Deze beschermde soort komt voor in sloten en langs kanalen en symboliseert de kwetsbaarheid en schoonheid van wetlands.

Riet (riet)

De Phragmieten, een kruidachtige plant uit moerassen, kenmerkt zich door zijn lange, stevige stengels en smalle bladeren. De plant groeit vooral in moerassen en langs de oevers van vijvers en draagt ​​bij aan de stabiliteit van de bodem en de biodiversiteit. Deze soort is essentieel voor het evenwicht van natuurlijke aquatische ecosystemen. Deze enorme en majestueuze rietstengels geven structuur aan de oevers en vormen een geschikte leefomgeving voor veel vogelsoorten en ongewervelde dieren. De soort neemt een belangrijke plaats in in de flora van het moeras van Audomarois, omdat hij aan de rand van de watergang te vinden is.

Wateraloe

In het moeras van Audomarois valt de wateraloe op door zijn vlezige, groene, geribbelde bladeren en zijn robuuste, vertakte stengels. Deze exotische plant is aangepast aan vochtige omgevingen en biedt een waardevolle leefomgeving. Hij draagt ​​bij aan de biodiversiteit en brengt een vleugje frisheid in het moeraslandschap, voor een natuurlijke balans.

4. Bomen en grote landplanten van het moeras van Audomarois

Naast waterplanten en wetlands is het moeras van Audomarois ook bezaaid met bomen en landplanten die het ecosysteem structureren en een gevarieerd leefgebied bieden.

Geknotte wilgen

de knotwilgen zijn bomen die opvallen door hun bijzondere morfologie. Hun ronde, bolvormige silhouet is het resultaat van een genezingsproces van de vertakkingen. De bovenkant van de stam is hol en vormt een holte die gevuld wordt met rijke organische grond van ontbindende bladeren, hout en zelfs uitwerpselen van insecten. Deze holtes vormen een ideale omgeving voor de kieming van zaden die door de wind of door vogels worden verspreid. Hierdoor wordt de groei van andere kruiden en struiken, zoals brandnetels, bramen, meidoorn, kruisbes, vlierbes, etc. gestimuleerd. Houd er rekening mee dat de term "poldpole" niets te maken heeft met welke wilgensoort dan ook. Het is niets meer en niets minder dan een schietwilg die elke zes jaar gesnoeid wordt. Wanneer de takken weer aangroeien, vormen ze een groene bal die lijkt op de jongen van een kikker of pad. Het is zeker een symbolische boom voor het moeras van Audomarois.

Hennepbladige Joe Pye-wiet

deHennepbladige Joe Pye-wiet (familie Asteraceae) onderscheidt zich door zijn bladeren die in 5 tot 7 blaadjes zijn gesneden en die op vreemde wijze aan die van hennep doen denken. De luchtige structuur en het vermogen om in vochtige omgevingen te groeien, maken het een waardevolle indicator voor de kwaliteit van de bodem en het water.

De verwaarloosde orchidee

deVerwaarloosde orchidee (familie Orchidaceae) is een zeldzame parel van de natte weilanden van het Audomarois-moeras. Deze plant heeft etiketten met kleine paarse stippen, wat hem een ​​discrete maar onmiskenbare charme geeft. Omdat de soort alleen in het noordelijke derde deel van het Franse grondgebied voorkomt en een beschermde status heeft, is het een soort die van uitzonderlijk belang is voor natuurliefhebbers en natuurliefhebbers.

De walnotenboom, bewaker van de oevers

Le walnoot is een emblematische boom van het Audomarois-moeras die vaak langs de rivier te vinden is. Traditioneel werd het gebruikt als parasol om houten boten te beschermen tegen de zonnestralen. Eigenlijk zijn de planken van de boot niet gestabiliseerd. Als ze drogen, bestaat het risico dat er gaten ontstaan ​​en er water lekt. Vandaar het belang van deze boom in het verleden.

Andere veel voorkomende bomen die voorkomen in de flora van het moeras van Audomarois

In het moeras van Audomarois komen verschillende boomsoorten voor:

• Hazelnoot: Deze veel voorkomende boom, waarvan de hazelnoten veel dieren voeden, past perfect in het plantenbestand van het moeras.

• Populier: Een snelgroeiende boom, vaak geplant langs rivieren om schaduw en bescherming tegen de wind te bieden. De levensverwachting bedraagt ​​ongeveer veertig jaar. Tegenwoordig probeert men het uit het landschap te verwijderen. Als de plant dicht bij de oever wordt geplant, is de kans op omvallen namelijk vrij groot, omdat de wortels niet goed ondersteund worden. De verankering is dus onvoldoende, wat bijvoorbeeld bij essen en wilgen niet het geval is.

• Linde: Deze boom is een echte schaduwboom en verfraait de randen van het moeras met zijn dichte bladerdek en rustgevende bloemen.

• Beuken: Deze bomen zijn meer typerend voor bosgebieden, maar soms sieren ze ook de randen van het moeras en zorgen ze voor schaduw en structuur.

• As: In het moeras van Audomarois valt de es op door zijn robuustheid en dichte vertakking. Het is aangepast aan vochtige bodems en biedt een rijke leefomgeving voor flora en fauna.

• witte wilg :In het moeras van Audomarois toont de schietwilg zijn lange, flexibele takken en elegante twijgen. Het is aangepast aan vochtige bodems en draagt ​​bij aan het ecologisch evenwicht door een toevluchtsoord te bieden aan wilde dieren en de oevers te stabiliseren.

• Treurwilg :In het moeras van Audomarois valt de treurwilg op met zijn lange, hangende takken en zijn elegante silhouet. Het is aangepast aan vochtige bodems, stabiliseert de oevers en biedt tegelijkertijd een toevluchtsoord voor verschillende fauna. Deze iconische boom belichaamt de zachtheid en melancholie van een rustgevend natuurlijk landschap met veranderende kleuren.

5. Flora van het moeras van Audomarois: planten aan de rand en in tussenliggende omgevingen

Aan de randen van het moeras wemelt het van de verschillende soorten die, ook al leven ze niet direct in het water, een cruciale rol spelen in de structuur en dynamiek van de wetlands.

De bosjes

Wilde vlierbes : Een struik die typisch is voor wetlands, waarvan de zwarte bessen en witte bloemen zachtheid en kleur aan het landschap geven. Ze zijn vaak langs rivieren te vinden.

Bramen :Deze bramen produceren smakelijke vruchten en trekken allerlei wilde dieren aan, omdat ze helpen bij de verspreiding van zaden. Ook op bepaalde oevers zijn ze vaak in grote aantallen te vinden.

De oevers van het moeras bevatten soms prachtige reserves aan bramen – Wandeling in Audomarois en in het Pays de Saint-Omer[/caption]

Irissen en andere typische moerasplanten

• Gele lis (Gele lis of Moeras lis) : Deze plant met zijn felle kleuren gedijt goed aan de waterkant en brengt een kleurrijk tintje aan het vochtige landschap.

• lieve vlag : Deze aromatische struik wordt vaak verward met de iris en verspreidt een aangename geur die zowel wandelaars als bestuivende insecten bekoort.

• Hoge Agrimonie : Kruidachtige plant die zich aanpast aan vochtige grond. De kleine, tere bloemen brengen lichtheid en textuur in weilanden.

• Smalle weegbree waterweegbree :Zoals de naam al doet vermoeden, houdt deze plant van water en kenmerkt zich door zijn lancetvormige bladeren, die hem een ​​slank en sierlijk uiterlijk geven.

Andere elementen van de flora van het moeras van Audomarois

Het is onmogelijk om de honderden plantensoorten op te sommen die de flora van het moeras van Audomarois vormen. Hier is een korte lijst van de bekendste planten:

• Zegge :Een onopvallende plant in het watermilieu, die bijdraagt ​​aan de stabiliteit van de oevers en aan de natuurlijke filtratie van het water.
• Waterscheerling :Hoewel deze plant giftig is, neemt hij een belangrijke ecologische plaats in als indicator voor de waterkwaliteit.
• Meidoorn :Een doornige struik, gewaardeerd om zijn witte bloemen en rode bessen. Het biedt een toevluchtsoord voor wilde dieren.
• Moeraspaardenstaart : Primitieve plant met holle stengels. Komt voor in zeer vochtige gebieden en draagt ​​bij aan het behoud van de biodiversiteit.
• Valse winde : Een kruipende plant die langs rivieroevers groeit, bijdraagt ​​aan de vegetatie en erosie voorkomt.
• Lier :Een klimplant bij uitstek. Hij klampt zich vast aan bomen en muren en biedt een leefgebied aan talloze insecten.
• Sint-janskruid : Plant met felgele bloemen, al lange tijd gebruikt in de kruidengeneeskunde, kleurt weilanden en braakliggende terreinen.
• Paarse kattenstaart :Een typische plant van wetlands, die zich onderscheidt door zijn kleine bloemen en zijn vermogen om in moerassige gebieden te groeien.

• wilde sla : Deze plant getuigt van de rijkdom van vochtige weilanden en brengt een vleugje frisheid aan de oevers.
• Wilde kaasjeskruid : Met zijn tere, lichtroze bloemen draagt ​​hij bij aan het kleurrijke palet van het moeras.
• Aquatische munt : Deze plant heeft een verkwikkende geur en gedijt goed in vochtige gebieden. De plant verspreidt een populaire aromatische noot.
• Moeras vergeet-me-nietje : Klein en discreet, het vergeet-me-nietje siert de oevers met een zachtblauw en doet denken aan de zoetheid van vochtige bronnen.
• Waterkers (of waterkers): Een smakelijke en knapperige plant die groeit in stromend water en deelneemt aan de voedselkringloop van wilde dieren.
• Ranunculus : Bekend om zijn tere gele bloemen, fleurt de plant open plekken en paden op.
• Moeraswikke
• Zuring : Zuring is een eetbare plant die gedijt in voedingsrijke grond en een pittige smaak toevoegt aan moerastuinen.
• wilde roos :Deze wilde rozenstruik met geurige bloemen is een symbool van het platteland en draagt ​​bij aan het behoud van traditionele kennis.
• brandnetel :Hoewel de brandnetel vaak gevreesd wordt vanwege zijn brandharen, is hij een ecologische bondgenoot die de bodem voedt en de biodiversiteit bevordert. In het moeras van Audomarois worden ze in het lokale dialect “piquinettes” genoemd.

Blaasjeskruid: vleesetende plant van het moeras

Blaasjeskruid, of Utricularia vulgaris, is een fascinerende vleesetende plant die voorkomt in het moerasgebied van Audomarois. Deze waterdiersoort onderscheidt zich door zijn kleine blaasjes, utricula genaamd, waarin zich onopvallend kleine ongewervelden en soms zelfs kleine vissen nestelen. Doordat hij zich aan een vochtige omgeving heeft aangepast, draagt ​​hij bij aan het evenwicht in het ecosysteem door de populatie van zijn prooien te reguleren. De aanwezigheid ervan verrijkt de lokale biodiversiteit en intrigeert onderzoekers en botanieliefhebbers. Utricularia vulgaris is discreet maar effectief en belichaamt de vindingrijkheid van de natuur in de aanpassing en innovatie van haar voedingsmechanismen.

6. Een schimmel- en cryptogame erfenis

Hoewel de flora van het moeras van Audomarois voornamelijk bestaat uit vaatplanten, mag de rijkdom aan schimmels, mossen en korstmossen niet over het hoofd worden gezien.

De paddenstoelen

In 1996 werd in het moeras een inventarisatie uitgevoerd die aantoonde 91 soorten paddenstoelen. Veertien van deze soorten staan ​​op de Regionale Rode Lijst, wat het belang onderstreept van het behoud van deze micro-organismen, die een essentiële rol spelen in de kringloop van organisch materiaal en de bodemvruchtbaarheid.

Mossen en korstmossen

De wetlands van het moeras bevorderen ook de ontwikkeling van bijna 20 korstmossen en 13 soorten mos. Deze organismen zijn vaak onopvallend, maar vormen gevoelige indicatoren van de lucht- en milieukwaliteit. Hun aanwezigheid draagt ​​bij aan de complexiteit en veerkracht van het ecosysteem en biedt essentiële microhabitats voor veel insecten.

7: Flora van het moeras van Audomarois en invasieve soorten

In het moeras van Audomarois verstoren twee invasieve plantensoorten het natuurlijke evenwicht: de Jussie en de Braziliaanse waterpest. De waterteunisbloem komt oorspronkelijk uit Amerika en verspreidt zich snel langs rivieroevers dankzij zijn krachtige groei en zijn vermogen om wateromgevingen te koloniseren. Deze compacte plant concurreert met lokale soorten doordat hij de lichtinval beperkt en de leefomstandigheden verandert. Tegelijkertijd dringt de Braziliaanse waterpest, die zich kenmerkt door zijn fijn gesneden bladeren, het kalme water van het moeras binnen. Door de versnelde verspreiding verandert de samenstelling van de vegetatie, wat leidt tot ecologische onevenwichtigheden en verstoringen voor wilde dieren. Het beheer van deze invasieve soorten is van cruciaal belang voor het behoud van de biodiversiteit van het Audomarois-moeras. Er vinden gerichte acties plaats.

8. Een erfgoed om te behouden voor de toekomst

Het moeras van Audomarois is niet alleen een plek van natuurlijke schoonheid, het is ook een levende getuige van de geschiedenis en biologische rijkdom van de regio Nord-Pas-de-Calais. De internationale erkenning, met zijn opname in het wereldwijde netwerk van MAB-biosfeerreservaten, onderstreept het belang ervan voor de wereldwijde biodiversiteit. Ondanks dit waardevolle erfgoed staat de moerasflora echter onder grote druk. De verslechterende waterkwaliteit, verstedelijking en veranderingen in landbouwpraktijken dragen bij aan de achteruitgang van bepaalde soorten.

De biodiversiteit van het moeras van Audomarois is een natuurlijk geschenk dat tegelijk kostbaar en kwetsbaar is. Het nodigt ons uit om onze relatie met de natuur te heroverwegen en haar niet alleen te beschouwen als een reservoir van hulpbronnen, maar vooral als een levend erfgoed dat wij moeten beschermen. Door respectvol beheer te bevorderen en ecologisch monitoringonderzoek te ondersteunen, kunnen we hopen dat deze omgevingen weer zo dynamisch worden als voorheen. Zo kunnen we het voortbestaan ​​van deze emblematische soorten voor toekomstige generaties garanderen.