De vijvers van Romelaëre: een opmerkelijk ecosysteem

schrijlings op de moerassen van Saint-Omer, Clairmarais en Nieurlet, verbergen de vijvers van Rommelaere natuurlijke rijkdommen. Het is geen toeval dat dit gebied van de Audomarois-moerassen is geclassificeerd als nationaal natuurreservaat! Het is ook het hart van het biosfeerreservaat (MaB Unesco) van het land Audomarois. Het reservaat is het hele jaar door toegankelijk, behalve in de winter, en heeft drie voetgangerscircuits om de fauna en flora van de plaats te ontdekken, evenals een nabijgelegen wandelpad. Om uw bezoek aan het Romelaere-reservaat te organiseren, verwelkomt het Grange Nature-team in Clairmarais u met open armen!

Laten we zonder verder uitstel de geschiedenis van dit reservaat ontdekken, evenals zijn fauna en flora!

Een korte geschiedenis van de oorsprong van het Audomarois-moeras

In de zevende eeuw landden de monniken Bertin, Momelin, Ebertram, onder toezicht van bisschop Audomar, op het grondgebied van wat nu Audomarois heet. Hun doel ? Vergroot het aantal gebedshuizen en gemeenschappen in Morinie om het Morin-volk te evangeliseren.
In die tijd was het Audomarois-moeras slechts een gewoon moeras. Een modderig, overstroomd, kaal en onherbergzaam binnenwater dat slechts door een paar vissers wordt bezocht. Het heeft eeuwen van hard werken gekost om deze ongelooflijke natuurlijke ruimte te creëren die we vandaag allemaal kennen!
Tegenwoordig vertelt elke hoek van het Audomarois-moeras ons het ongelooflijke verhaal van deze arbeiders. Deze "gravers van waterbendes" en deze "poldermakers" werkten eeuwenlang onvermoeibaar om de doorstroming van het water te bevorderen en de percelen droog te leggen om ze bebouwbaar te maken. Andere sprekende sporen van dit verleden, de Boven- en BenedenMeldyck, twee kanalen die herinneren aan de eerste ontwikkelingen door de monniken van Sint-Bertinus en de graven van Vlaanderen. De Petite en Grande Meer getuigen op hun beurt van het bestaan ​​van een enorm meer in het hart van het moeras van meer dan honderd hectare. Ten slotte onthullen de polders ons de trucs die vanaf het einde van de XNUMXe eeuw werden toegepast om een ​​veelvoud aan tuinbouwgronden uit het water te halen...

De vijvers van Rommelaere, een oud veenmoeras

Het moeras van Audomarois is prachtig wanneer het vanaf het water wordt bezocht. Vanuit de lucht gezien is het nog verrassender! Als u er nog niet een keer met het vliegtuig of een heteluchtballon overheen heeft kunnen vliegen, zullen de vele luchtfoto's die op internet beschikbaar zijn u een idee geven. Van bovenaf gezien ziet het moeras van Audomarois eruit als een gigantisch mozaïek dat zijn 700 kilometer aan watergangen, zijn duizenden percelen en zijn vijftig vijvers onthult. Sommige zijn in het verleden speciaal voor de jacht en visserij gegraven. Andere zijn de overblijfselen van de turfwinning van de middeleeuwen tot de XNUMXe eeuw. Dit was, vóór de steenkoolwinning, de enige manier om warm te blijven! Een van deze moerassen is bijzonder in het oog springend gezien de oppervlakte die het inneemt. Dit is het gebied van de Romelaëre-vijvers dat meer dan honderd hectare beslaat!

Het Romelaere Natuurreservaat, centrum van het Biosfeerreservaat.

Vandaag dragen de vijvers van Rommelaere enkele titels die hun rijkdom aan flora en fauna waardig zijn: Nationaal Natuurreservaat en Biosfeerreservaat. Vanaf La Grange Nature (rue du Rommelaere aan de rand van het bos van Clairmarais), nodigen enkele paden ons uit om dit ongelooflijke ecosysteem te ontdekken.

Watergang Fauna

Dit ecosysteem bestaat uit vele watergangen, een ideale biotoop voor een onvermoed leven. Inderdaad, de sloten en de kleine, smalle rivieren die deelnemen aan de afwatering van het land herbergen een rijke biodiversiteit. Aan de rand vinden we verschillende soorten libellen, terwijl het water wemelt van de amfibieën (groene en rode kikkers, salamanders, salamanders, enz.). Ook vinden we in deze wateren van de Aa 26 vissoorten.
In het moeras en vooral in de vijvers van Rommelaere, een zeer goed bewaard gebleven plek, kunnen we een overvloed aan andere dieren tegenkomen. Dit is het geval bij allerlei soorten insecten, vleermuizen, vlinders, maar ook vogels.
Naast de gewone watervogels (eenden, meerkoeten, futen, zwanen, grijze reigers, kleine zilverreigers, roerdompen, bruine kiekendieven) maken 200 soorten vogels hun thuis in ons moeras. Ze wonen er het hele jaar, of blijven hier en daar een paar maanden. De Minste Roerdomp valt in de tweede categorie. Lokale trots, de "kleinste reiger van Europa", keert elk jaar in mei terug uit Afrika om te paren in Frankrijk. 10% van de Franse roerdomppopulatie bevindt zich in Rommelaere, wat een prachtige kolonie vertegenwoordigt!

De flora van Rommelaere

Liefhebbers van botanie en vooral wetlandplanten worden niet buitengesloten. Het water van de Romelaere-vijvers is inderdaad bevorderlijk voor de ontwikkeling van hydrofytplanten (planten die in het water leven) zoals linzen en waterlelies.
De oevers van hun kant zitten vol met helofytenvariëteiten. Begrijp dit, planten die leven met hun voeten in het water en hun hoofd in de lucht. Dit is het geval voor lisdodde, riet, lisdodde, bloeibies, wateriris...

Aan de oevers gedijen ook de "polaire wilgen". Deze witte wilgen danken hun naam aan hun gelijkenis met de jonge kikker wanneer ze worden gesnoeid. Ze vertonen inderdaad een grote groene kop in de zomer! Waarom zo'n vorm? Het is heel eenvoudig: de bewoners van het moeras snoeien en snoeien om de vijf jaar de wilgen om het te beheersen en te voorkomen dat het zich anarchistisch ontwikkelt. Zo behouden hun stammen een maat "ter hoogte van een man" en vertonen ze een soort "bal" aan hun uiteinde. De reguliere knotoperatie bracht ooit brandhout, gereedschapsstelen en palen en takken die werden gebruikt om de oevers te versterken. Deze operatie wordt "fascinatie" genoemd. Deze boom heeft ook andere voordelen: zijn wortels houden de oevers in stand en zijn stam, die hol wordt naarmate hij ouder wordt, herbergt verschillende dieren die essentieel zijn voor de biodiversiteit, zoals de egel of de uil.

Natte weiden daarentegen hebben een grote verscheidenheid aan hygrofiele planten zoals orchideeën en boterbloemen, liefdevolle bodems die drassig zijn maar niet overstroomd.

Een leerzame reis

Langs de wandelpaden waarderen we het gemarkeerde educatieve pad (aangepast voor bezoekers met een handicap). Dit laatste onthult ons al dit onderling afhankelijke leven gebaseerd op een fragiel evenwicht. Bovendien onthult een audiogidssysteem de verschillende landschappen die specifiek zijn voor de omgeving, evenals de faciliteiten die door mannen worden gebruikt om menselijke activiteit en respect voor het milieu te verzoenen. Dit is met name het geval voor het coulissesysteem (hagen tussen velden die de bodem fixeren en biodiversiteit ontwikkelen) of het extensieve graslandsysteem.

Een wandeling om te doen en opnieuw te doen, als stel, met vrienden of familie, om er even helemaal tussenuit te zijn en meer te leren over onze geschiedenis en de mechanica van Moeder Natuur!